Don't pull, just TWIST

Ike Riedewald

Als piloot zie ik de aarde vaak van boven. Tijdens een vlucht viel het mij op dat er heel veel vuil aan de kust lag. Ik had eens gelezen dat plankton in de oceaan wordt afgebroken en blijft plakken aan plastic. Hierdoor krijgt het plastic de geur van voedsel en trekt zeevogels aan. Vooral de Albatros en stormvogels krijgen zodoende veel plastic in hun maag.

Op een avond reden mijn vrouw en ik in de auto van Den Haag naar Wageningen. We hadden onderweg een blikje drinken gekocht bij de tankstation. Na een tijdje te hebben gereden voelde ik naar het blikje drinken dat in de houder tussen de stoelen hoorde te staan. Helaas voelde ik letterlijk en figuurlijk nattigheid. Het blikje drinken was omgevallen. Aangezien ik regelmatig “onderweg” ben, ging ik op zoek naar een oplossing om mijn blikje drinken “draagbaar” te maken. Deze bestond er niet.

Na wat lezen en onderzoeken kwam ik erachter dat er een verband bestond tussen het vele vuil aan de zeekust en het niet draagbaar zijn van een blikje drinken. Doordat het blikje drinken niet draagbaar is koopt men eerder een plastic fles dan een aluminium blikje. Dit ondanks vele onderzoeken aantonen dat een aluminium blikje veel duurzamer zijn dan een plastic fles. Gelukkig stappen meer producenten over op aluminium blikjes. Maar deze overstap betekent dat er steeds meer blikjes op straat en in de natuur terecht komen. Het is dus water (nu weliswaar met aluminium blikjes in plaats van met plastic flessen erin) naar zee dragen.

 

Met de TabTwist hoop ik een bijdrage te kunnen leveren aan het draagbaar maken van het aluminium blikje drinken maar ook de behoefte om het (leeg) blikje drinken op straat of in de natuur te gooien, weg te nemen.